Już nawet nie pamiętam, kiedy straciłam nadzieje. Takich rzeczy nie zapisuje się przecież w kalendarzu.
Kiedy cię nie ma, nie ma trochę mnie.
To udawanie tak cholernie męczy i boli.
Miłość i błogi spokój wykluczają się wzajemnie. Kto szuka w miłości spokoju, przegrywa na starcie.
Powinnaś ciągle sobie powtarzać, że jedyna władza, jaką on ma nad tobą, to ta, którą ty mu dałaś. Odbierz mu ją, a cierpienie minie.
Od samego początku powinnaś nie pragnąć niczego za bardzo.
I wszyscy powtarzają "takie jest życie" i nikt nie pamięta, że życie jest takie, jakie sami zbudujemy. Nie wiem czy jestem gotowa na to, abyś był Nikim w moim życiu.
Smutno mi, Boże. Nie potrafię pogodzić się z tym światem.
Nauczyłam się płakać w myślach, tam nie muszę się nikomu tłumaczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz