leżała bezwładnie na podłodze.
na jej policzkach widniały rumieńce.
ciśnienie skoczyło jej z powodu niekontrolowanego wybuchu płaczu.
włosy miała rozczochrane jak nigdy wcześniej.
rękawy sukienki miała całe mokre, umazane resztkami tuszu po ocieraniu łez.
zapalając kolejnego papierosa, starała wbić sobie do głowy, że nie słusznie jej na nim zależy.
że nie warto robić sobie złudnej nadziei.
że bezsenne noce, nie są tego warte.
właśnie wtedy, usłyszała ciche skrzypnięcie drzwi jej pokoju.
podnosząc delikatnie głowę, próbowała zobaczyć, co się dzieje.
łzy, przez które niemal oślepła, wcale jej w tym nie pomagały.
usłyszała ciche 'witaj'.
doskonale znała ten głos.
podnosząc się gwałtownie, starała się okiełznać.
opuszkami palców, przejechała po brzegach ust, żeby zetrzeć rozmazaną szminkę.
otworzyła szeroko oczy z niedowierzania.
zobaczyła jego uśmiech.
jedyny w swoim rodzaju.
podszedł do niej.
wplątując palce w jej blond loki, wyszeptał : wróciłem.
